Κάστρο Ρίου-Αντιρρίου
Το Κάστρο Ρίου (ελληνικά: κάστρο του Ρίου ή Καστέλι της Πάτρας) βρίσκεται στο βόρειο άκρο της χερσονήσου του Ρίο στο νομό Αχαΐας στην Ελλάδα, στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου. Η κρεμαστη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου βρίσκεται δίπλα του καθώς και οι βόρεια και νότια αποβάθρα των ferry boats. Σήμερα χρησιμοποιείται για πολιτιστικούς σκοπούς, ειδικά συναυλίες και είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο της ευρύτερης περιοχής. Το κάστρο χτίστηκε από τον Οθωμανό Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β το 1499 πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα, μέσα σε τρεις μήνες. Μαζί με το δίδυμό του, το κάστρο του Αντιρρίου, είχαν στόχο να προστατεύσουν την είσοδο του Κορινθιακού κόλπου, και είχαν το παρατσούκλι "Μικρά Δαρδανέλια". Το κάστρο βρίσκεται πάνω στη θάλασσα, με τη βόρεια πλευρά του προστατεύεται από τη θάλασσα και το νότιο κομμάτι από μια μεγάλη τάφρο, που γεμίζει με θαλασσινό νερό, καθώς και δύο εξωτερικούς προμαχώνες (ravelins), που συνδέεται με το κύριο οχυρό από πέτρινα γεφύρια. Έχει δύο πύλες, τη κεντρικό, και η πύλη της θάλασσας. Το 1533, σύντομα καταλήφθηκε από τους Γενοβέζους υπό τον Αντρέα Ντόρια, αλλά οι Οθωμανοί το ανακατέλαβαν αργότερα μέσα στο ίδιο έτος. Το 1687, το κάστρο κατελήφθη από τους Ενετούς υπό τον Φραγκίσκο Μοροζίνι. Οι Ενετοί ξανάχτισαν το κάστρο αποκαθιστόντας ζημιές και ενισχύωντάς το με την προσθήκη των πύργων, δίνοντας την τελική του μορφή. Οι Ενετοί πρόσθεσαν επίσης το μικρό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Οι Οθωμανοί το ξαναπήραν το 1715 μέχρι να το παραδώσουν στο Γάλλο στρατηγό Nicolas Joseph Maison. Μεταξύ του 1831 και του 1912, το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως για στρατιωτικούς σκοπούς και στη συνέχεια σαν φυλακή για πολίτες, των οποίων οι κρατούμενοι συχνά χρησιμοποιούνταν από το Δήμο Πατρέων για τον καθαρισμό των δρόμων του Ρίου.